ISANG BUKAS NA LIHAM SA MGA ALAGAD NG SINING

Sa isang buwan--Marso 18, to be exact--ay ika-32 anibersaryo ng pagkamatay ng kapatid kong si Emmanuel "Eman" Lacaba. Edad 27 lamang si Eman nang pinatay siya sa baryo ng Tucaan Balaag, munisipalidad ng Asuncion, lalawigan ng Davao del Norte.

Inilabas ko na sa blog na ito ang isang artikulong sinulat ko tungkol kay Eman (http://kapetesapatalim.blogspot.com/2008/04/eman.html), na ginamit na introduksiyon sa kanyang posthumous na kalipunan ng mga tula, Salvaged Poems (Salinlahi Publishing House, 1986; reissued by the Office of Research and Publications, Ateneo de Manila University, 2001).

Narito ang salin ko ng huling bahagi ng tulang "Open Letters to Filipino Artists." Mababasa ang buong tula ni Eman sa librong Salvaged Poems at sa blog ng Project Nameless:
http://www.nameless.org.ph/open_letter_to_filipino_artists

Isang Bukas na Liham sa mga Alagad ng Sining

Ni Emmanuel Lacaba

Wala kaming tribo at lahat ng tribo ay amin.

Wala kaming tahanan at lahat ng tahanan ay amin.

Wala kaming pangalan at lahat ng pangalan ay amin.

Sa mga pasista, kami ang kaaway na walang mukha,

Tila salaring dumarating sa gabi, mga anghel ng kamatayan:

Ang laging kumikilos, nagniningning, lihim na mata ng unos.

Ang landas na hindi gaanong nilalakbay ang aming tinahak--

At dahil diyan ay nagbago ang lahat-lahat.

Sa malao’t madali, lahat tayo’y kailangang maging

Nakayapak na hukbo ng kagubatan. Mulat, ang masa ay Manunubos.

Dito, sa piling ng manggagawa’t magsasaka, ang ating nawawalang

Henerasyon ay nakatagpo ng totoo, ng natatanging, tahanan.

Salin sa Pilipino ni Jose F. Lacaba

Mula sa aklat na SA DAIGDIG NG KONTRADIKSIYON 

(Anvil Publishing, 1991)